Ενοχλήθηκε όπως πληροφορήθηκα ο Ευάγγελος Μυτιληναίος με το χθεσινό δημοσίευμα για τα “αγκάθια στην πατούσα της Μυτιληναίος” και έβαλε έναν από τους ανθρώπους του να διαμαρτυρηθούν στα αφεντικά μου υποστηρίζοντας ότι είναι άκομψο να γράφει κανείς ενοχλητικά σχόλια και μάλιστα την ημέρα του “θριάμβου”.
Είναι προφανές ότι δεν είχα καμμία πρόθεση να χαλάσω την ωραία ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε με την ανακοίνωση της πρόθεσης να εισαχθούν οι μετοχές της ΜΥΤΙΛ και σε δεύτερο χρηματιστήριο, αλλά μόνον να υπενθυμίσω και στους ίδιους ότι τα “αγόρια” στη Βρετανία έχουν μια διαφορετική άποψη σχετικά με το πώς εφαρμόζονται οι κανόνες. Επίσης να τους επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι τα “αγγλάκια” δεν “μασάνε” από ευγενικές παραινέσεις υμετέρων, ούτε βεβαίως νιώθουν δέος από το μέγεθος του πορτοφολιού. Κάνουν απλά τη δουλειά τους και δεν ανέχονται το ιδιότυπο “βαλκανικό lobbying” στο οποίο έχουν μάθει οι εγχώριοι επιχειρηματίες.
Δεν υποστηρίζω φυσικά ότι η καλή εταιρεία θα έχει προβλήματα να εναρμονιστεί με τα βρετανικά χρηματιστηριακά ήθη, άλλωστε έχει σχετικό δημοσίευμα η Telegraph. Μερικές αμφιβολίες έχω για κάποια στελέχη της που έχουν μάθει να πορεύονται με έμβλημα το ρητό του Pablo Picasso, ο οποίος συνήθιζε να λέει “Learn the rules like a pro, so you can break them like an artist”.
Αυτοί οι “αρτίστες” ίσως έχουν ένα πρόβλημα να πείσουν και για την αξία τους και κυρίως για τις μεθόδους τους.
