Η Ειδική Γραμματέας Προστασίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Ειρήνη Αγαπηδάκη μίλησε στην εκπομπή Briefing του Action24 με τον Γιώργο Πιέρρο.
Η κ. Αγαπηδάκη εξήγησε ότι τους προηγούμενους μήνες βρισκόταν βρισκόταν σε εξέλιξη μία διαδικασία με πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μάλιστα για αυτό το λόγο είχε επισκεφθεί τη χώρα μας η επίτροπος κ. Γιόχανσον δύο φορές και καταφέραμε να έχει αυτό το αποτέλεσμα: Να υπάρχει δηλαδή το πρόγραμμα μετεγκατάστασης για 1.600 ασυνόδευτα ανήλικα τα οποία βρίσκονται στη χώρα μας και θα μετεγκατασταθούν σε άλλα κράτη-μέλη. Το πρόγραμμα αυτό γίνεται σε εθελοντική βάση, δεν είναι δηλαδή ένας υποχρεωτικός μηχανισμός. Μέχρι σήμερα έχουν γίνει δύο εθελοντικές μεταφορές και δύο πιλοτικές λόγω του κορωνοϊού. Η μόνη διαφορά είναι ότι για παράδειγμα μία χώρα όπως η Πορτογαλία που έχει δεσμευτεί ότι θα φιλοξενήσει 500 παιδιά, είναι να πάνε σε μικρότερες ομάδες ώστε να μπορούν τα κράτη-μέλη να εφαρμόζουν τα μέτρα προστασίας, την καραντίνα κτλ.
Όπως είπε Ειδική Γραμματέας για τα Ασυνόδευτα Ανήλικα στην ελληνική επικράτεια σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία που δημοσιεύονται από την αρμόδια υπηρεσία, το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, είναι περίπου 5.028 ασυνόδευτοι ανήλικοι. Από αυτούς τους ανήλικους 1.600 θα μεταγκατασταθούν μέχρι το τέλος του χρόνου σε πάνω από δέκα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υπάρχουν και άλλα παιδιά τα οποία θα μείνουν στη χώρα μας, γι’ αυτά έχουμε αναπτύξει μία εθνική στρατηγική με άξονα την ένταξη. Η κ. Αγαπηδάκη σημείωσε ότι δεν υπήρχε στη χώρα μας και σε πολλές άλλες χώρες στην Ευρώπη μέχρι τώρα μία ολοκληρωμένη στρατηγική. Η ένταξη προϋποθέτει και δικαιώματα και υποχρεώσεις και βέβαια όχι απλά ως κάτι το οποίο έχουμε πολλές φορές συνηθίσει στη χώρα μας, ειδικά σε επίπεδο πολιτικής σπέκουλας να λένε ότι δίνουν επιδόματα σε μετανάστες και τα λοιπά.
Όπως τόνισε μιλάμε για ένα μοντέλο το οποίο προβλέπει την αγορά εργασίας με προστασία όμως για να μην πέφτουν τα παιδιά θύματα εκμετάλλευσης, μαθήματα αγωγής του πολίτη, γλώσσα μιλάμε δηλαδή για ανθρώπους που θέλουμε να δούμε να γίνονται Έλληνες πολίτες.
Η κ. Αγαπηδάκη σημείωσε ότι υπάρχουν αρκετά παιδιά τα οποία έχουν αναπτύξει δεσμούς με την πατρίδα μας, φιλοξενούνται στην Ελλάδα αρκετά χρόνια και μάλιστα είχαμε και περίπτωση παιδιού που αρνήθηκε να φύγει και προτίμησε να μείνει εδώ γιατί είχε ήδη αναπτύξει δεσμούς με ανθρώπους. Τόνισε ότι αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για περιπτώσεις ανηλίκων οι οποίοι έρχονται εδώ και μετά από λίγο μένουν ορφανά, οι γονείς τους πεθαίνουν, ή έρχονται μόνα τους εδώ για να γλιτώσουν από πολύ δύσκολες συνθήκες, οπότε δεν είναι εύκολο για ένα παιδί να ξεκινάει ξανά από την αρχή. Τα παιδιά αυτά, τα περισσότερα δεν έχουν σταθερή πρόσβαση στην εκπαίδευση.
Επεσήμανε την αναγκαιότητα πολιτικής για την ένταξη αυτών των παιδιών. Σχετικά με τα μοντέλα ένταξης είπε ότι υπάρχουν πολλά τέτοια μοντέλα που έχουν δουλέψει και σε άλλες χώρες που μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε. Σε πολλές περιπτώσεις έχουμε από τις τοπικές κοινωνίες σε διάφορες περιοχές της χώρας αιτήματα για να αναπτύξουμε τέτοια. Συμπλήρωσε ότι έχουμε διάφορες, για παράδειγμα χώρες όπως η Γερμανία η Ολλανδία υποδέχονται αυτά τα παιδιά και περνάνε μέσα από το επίσημο σύστημα κοινωνικών υπηρεσιών. Από την άλλη οι χώρες αυτές δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο τομέα εργασίας, υπάρχει μία αξιολόγηση που λέγεται αξιολόγηση του παιδιού, η οποία γίνεται και εδώ, προκειμένου ένα παιδί να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης και να πάει στο συγκεκριμένο κράτος μέλος. Υπάρχουν και ανάλογες διαδικασίες παράλληλα με την ψυχοκοινωνική υποστήριξη και όποια άλλη υποστήριξη μπορεί να απαιτηθεί.
