Με δεδομένο το βιογραφικό του Υπ. παιδείας κου Κ. Γαβρόγλου, όστις έχει φοιτήσει μόνον σε πανεπιστήμια της αλλοδαπής (Lancaster, Cambridge και Imperial College) και διδάξει επίσης επί σειρά ετών σε πανεπιστήμια της αλλοδαπής (Pennsylvania, MIT, State University of New York) , είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ο αριστερός ακαδημαϊκός έχει τόσο μεγάλη αγκύλωση υπέρ της συνταγματικά κατοχυρωμένης δημόσιας παιδείας. Τέτοια αγκύλωση ώστε να δηλώσει ότι “τα ιδιωτικά πανεπιστήμια έχουν κακή ποιότητα, τους νοιάζει μόνο το κέρδος”. Βέβαια ο κος Γαβρόγλου μέσα στην γενικότερη σύγχυση των απόψεων για το αντικείμενο απαγόρευσε στη χώρα να αποκτήσει κάθε είδους μη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ούτε λόγος για ιδιωτικά, ούτε λόγος όμως και για μη κερδοσκοπικά-μη κρατικά.
Ίσως βέβαια μπορεί να πει κανείς ότι “είδε, γνώρισε τη σαπίλα του δυτικού εκπαιδευτικού συστήματος” και επέστρεψε στη χώρα του για να την προστατέψει από τη λαίλαπα των Χάρβαρντ και των Στάνφορντ. Ίσως πάλι να του το επέβαλλαν οι σύντροφοι που σφυρηλάτησαν τις απόψεις με τα ιδεώδη του ψυχροπολεμικού κομουνισμού, από μια απόσταση ασφαλείας που τους χάριζε η ιστορική σύγκλιση της χώρας με τη δύση. Ο Βουλευτής της ΝΔ Χρήστος Δήμας όμως, αποκάλυψε ότι 41 βουλευτές της Κυβέρνησης έχουν τίτλο σπουδών από πανεπιστήμιο του εξωτερικού, ήτοι ένας στους τρεις. Σε επίπεδο υπουργικού συμβουλίου μάλιστα το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 50%. Ένας στους δύο έχει σπουδάσει σε χώρα που επιτρέπει τη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων. Οι ίδιοι δηλαδή -ως μέλη της οικονομικής ελίτ της χώρας- μπορούν να έχουν πρόσβαση στο υψηλό επίπεδο μόρφωσης, δεν θέλουν όμως να συμβαίνει το ίδιο και με τους υπηκόους τους.
Προφανώς δεν μπορούν να πουν κάτι τέτοιο κατάμουτρα στον ελληνικό λαό. Γι’ αυτό και δημιούργησαν έναν ιδεολογικό μπερντέ. Κόπτονται τάχα υπέρ της δημόσιας δωρεάν παιδείας που προσφέρει απλόχερα από λαθρεμπόριο μέχρι πρέζα, πολύ χαβαλέ και μια υπόκρουση ντουντούκας που υπνωτίζει και στρατολογεί τους ιδεολογικούς τους επιγόνους. Απαξιώνουν το γεγονός ότι τα μεγάλα ιδρύματα δεν είναι για τους πλούσιους αλλά για τους άριστους. Αποτελούν τη μόνη διέξοδο για πολύ φτωχούς φοιτητές που με την αξία τους σπουδάζουν ως υπότροφοι σε τόσο υψηλό επίπεδο. Η αριστεία δεν τους βολεύει καθώς οι ίδιοι είναι άριστοι μόνον στην κομματική καμαρίλα.
Τίποτα δεν έγινε τυχαία. Πριν από δυόμισι χρόνια ο σκιώδης Πρωθυπουργικός σύμβουλος Θανάσης Καρτερός έγραφε στο κομματικό έντυπο του ΣΥΡΙΖΑ άρθρο με τίτλο “Σας γαμώ το Χάρβαρντ” (Αυγή 1/7/2016). Ξεπεράστε τη χυδαιότητα και δείτε ξεκάθαρα την ιδεολογία που επιβάλλει ο πρώην διευθυντής του Ριζοσπάστη. Ο άνθρωπος που επί εποχής Τσέρνομπιλ καλούσε τους πολίτες “να μην πιστεύουν τα ψέματα περί έκρηξης στον πυρηνικό σταθμό” και προέτρεπε να τρώνε μαρούλια άφοβα.
Η προστασία όμως των φοιτητοπατέρων που απεδείχθησαν εξαιρετικά χρήσιμοι για την ανέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία γεμίζοντας τη μισή πλατεία, είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη περιλαμβάνει ένα σύστημα πελατοκρατίας που λυμαίνεται τα ελληνικά πανεπιστήμια. Μια κάστα σκληρά τεμπέληδων ακαδημαϊκών που απεχθάνονται την αριστεία, απομυζούν τα πανεπιστήμια και ουδέποτε έχουν ασχοληθεί με το επιστημονικό έργο και την έρευνα. Πολλοί εξ’ αυτών δεν έχουν ούτε καν τις ελάχιστες δημοσιεύσεις που απαιτούνται για να θεωρούνται ενεργοί από τους συναδέλφους τους.
Δεν πρόκειται για ένα σύστημα που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ. “Στην Ιατρική Σχολή Αθηνών είναι όλοι μια οικογένεια” έγραφε το 2010 η Καθημερινή (21/11). “Συνολικά 53 παιδιά και γαμπροί, 22 σύζυγοι, 12 ανίψια και 10 αδέλφια παλαιών καθηγητών πανεπιστημίου” απαρτίζουν το επιστημονικό και διδακτικό προσωπικό της σχολής, έγραφε το ρεπορτάζ. Χώρια τα τριτοξάδελφα και τους μπατζανάκηδες. Τρία χρόνια αργότερα, το Πρώτο Θέμα έγραφε ότι στο Πανεπιστήμιο Αθηνών διορίστηκαν ή εξελέγησαν 44 παιδιά του διδακτικού προσωπικού. Στο Αριστοτέλειο από τους 189 εργαζόμενους, οι 69 είναι συγγενείς ( 24/11).
Αν δεν πρόκειται για ένα ιδιαίτερο γονίδιο, μιλάμε για ξεφτίλα. Τόση ξεφτίλα που αποθρασύνει τους ίδιους που έχουν καταντήσει τα ελληνικά πανεπιστήμια σε αυτό το χάλι. Οι διοικητικοί υπάλληλοι του ΕΚΠΑ, δεν ντράπηκαν να ειρωνευτούν όσους καταγγέλλουν αυτή την κατάσταση αναφέροντας σε ανακοίνωσή τους ότι “στο ΕΚΠΑ υπάρχουν 39 Παπαδόπουλοι” (Νοέμβριος 2013).
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα δημιούργησε όλ’ αυτά. Επωφελήθηκε όμως καθώς μεγάλο μέρος του κομματικού πυρήνα του είναι μέρος αυτού του γελοίου συστήματος εκπαίδευσης. Καθηγητές σε τμήματα που δεν έχουν καμία λογική ή απλά καθηγητές της ήσσονος προσπάθειας που απλώς πουλάνε μούρη και αμπελοφιλοσοφία. Όπως έκανε και με πλείστες άλλες παθογένειες του ελληνικού κράτους, ο ΣΥΡΙΖΑ βασίστηκε πάνω τους. Τις υπερασπίστηκε και χωρίς καμία ηθική τις επέτεινε.
Αυτό που κατάλαβαν στην πορεία είναι ότι το έκαναν με τόσο αναίσχυντο τρόπο που εξετέθησαν, προκαλώντας την οργή μεγάλης μερίδας των πολιτών. Δεν τους νοιάζει όμως. Για τα επόμενα δέκα τουλάχιστον χρόνια υποχρέωσαν τη χώρα να συνεχίσει να ζει στον μεσαιωνικό σκοταδισμό που πρεσβεύουν.
Οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ μας “γαμ@#$” το Χάρβαρντ
