Το νεοδημοκρατικό bonding πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο. Το κλίμα στο Μέγαρο Μαξίμου, με τις χριστουγεννιάτικες ευχές που αντάλλαξαν οι βουλευτές με τον πρωθυπουργό, ήταν περισσότερο από γιορτινό, ήταν πανηγυρικό.
Χαμός για μια selfie με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και για ένα χάδι στον Πίνατ. Εννοείται ότι δεν ακούστηκε κανένα όνομα για την προεδρία της δημοκρατίας και κανένας βουλευτής δεν άνοιξε τέτοια συζήτηση.
Εννοείται ότι πιο πολύ κουβεντιάστηκαν τα χριστουγεννιάτικα προγράμματα των παρευρισκομένων με τον πρωθυπουργό να λέει διάφορα για το επικείμενο ταξίδι του στη Λαπωνία, με πρόσκληση του Φινλανδού πρωθυπουργού, όπου θα ζήσει πολικές θερμοκρασίες μαζί με την Ιταλίδα ομόλογό του Τζόρτζια Μελόνι, αφού πρώτα συμμετάσχουν στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες.
Το τελευταίο όνομα που άκουσε η στήλη ότι “μετριέται” για την προεδρία της δημοκρατίας είναι αυτό της Λίνας Μενδώνη. Γυναίκα, με κεντροαριστερές καταβολές και ρίζες στο χώρο του πολιτισμού – γιατί όχι, λένε όσοι προωθούν αυτή την ιδέα.
Η εκδήλωση που έγινε στην Εθνική Πινακοθήκη για την επίδοση του ανταποδοτικού τόμου “η θεωρία της συνταγματικής πράξης” στον Ευάγγελο Βενιζέλο ήταν ό,τι πιο τιμητικό έχει γίνει για εν ζωή πανεπιστημιακό δάσκαλο, όπως μετέφερε στη στήλη ένας από τους παρευρισκομένους. Οι καλύτεροι της νομικής επιστήμης ανέδειξαν το επιστημονικό του έργο με έναν τρόπο ουσιαστικό και γενναιόδωρο. Ο ίδιος ήταν ευτυχής και συγκινημένος, χωρίς καθόλου να εμπλακεί στην εσωτερική πολιτική “κουζίνα” στα “πηγαδάκια” που έγιναν μετά.
Από το ΠΑΣΟΚ ήταν εκεί ο Νίκος Ανδρουλάκης με τον Δημήτρη Μάντζο, τον Πάρη Κουκουλόπουλο και την Μιλένα Αποστολάκη. Οι υπουργοί που κάθονταν κοντά τους (Χατζηδάκης, Λιβάνιος κα) είχαν διάθεση για κουβεντούλα, επιβεβαιώνοντας τη βούληση της κυβέρνησης για μια σχέση συνεννόησης με το ΠΑΣΟΚ.
Τέτοια σχέση σίγουρα δεν υπάρχει μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς. Η υποψηφιότητα Ράμμου που “κάηκε” και η ψήφος στις αμυντικές δαπάνες απομάκρυνε ακόμη περισσότερο τους πρώην συντρόφους.
Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει αφού μυρίσουν εκλογές, εκτιμά μυημένος στα μυστήρια του “χώρου” δεν θεωρεί τίποτα αδύνατο με δεδομένη την απογοητευτική καταγραφή της Νέας Αριστεράς στις δημοσκοπήσεις.
