Με μια ανάρτησή του που ραγίζει καρδιές, ο Αύγουστος Κουρτώ, περιγράφει με δικούς του στίχους τα όσα μπορεί να σκέφτηκε την ώρα που άφηνε την τελευταία της πνοή η 8χρονη Όλγα στο Κερατσίνι.
Λίγες ώρες μετά την αποκάλυψη ότι έσπρωχναν με το πόδι το 8χρονο κορίτσι να δουν αν ζει, ενώ είχε συνθλιβεί από την πόρτα, ο συγγραφέας έγραψε στο Facebook:
“Γυφτάκι,” σκέφτονταν, και προσπερνούσαν.
Πρώτα, φοβήθηκα. Τρόμος, πανικός! Παγιδεύτηκα!
Ο φόβος είναι αόρατος.
Εγώ;
“Γυφτάκι,” σκέφτονταν, και προσπερνούσαν.
Έπειτα, πόνεσα. Πόνος φριχτός, στο στήθος, στα πλευρά!
Ο πόνος είναι αόρατος.
Εγώ;
“Γυφτάκι,” σκέφτονταν, και προσπερνούσαν.
Ύστερα, δεν μπορούσα να ανασάνω. Πνίξιμο, πνίξιμο, αέρα!
Η ανάσα είναι αόρατη.
Εγώ;
“Γυφτάκι,” σκέφτονταν, και προσπερνούσαν.
Ώρα πολλή με προσπερνούσαν: “Γυφτάκι, γυφτάκι, γυφτάκι”.
Στο τέλος, πέθανα.
Τουλάχιστον, τέλος ο πόνος, ο φόβος. Τέλος η πνοή.
Ο θάνατος είναι αόρατος.
Εγώ;
Εγώ, νομίζω, δεν θα προσπερνούσα.
Το παιδί βρήκε τραγικό θάνατο το απόγευμα της 17ης Νοεμβρίου η μικρή Όλγα βρισκόταν σε εργοστάσιο στο Κερατσίνι και στεκόταν μπροστά στη μεταλλική πόρτα, βάρους μισού τόνου.
