Ο διαγωνισμός που άλλοι απολαμβάνουν κι άλλοι «λατρεύουν να μισούν» έχει τα πάντα: από πολιτική και συμμαχίες, μέχρι κιτς εμφανίσεις και extreme φωνητικά, κι από δωδεκάρια και στατιστικά μέχρι άχρηστες πληροφορίες και…ρεκόρ.
Εβδομάδα Eurovision και Eurovision World Records, για να κάνουμε μια γρήγορη αναδρομή στο μεγαλύτερο πάρτι της Ευρώπης και του κόσμου, λίγο πριν την έναρξή του.
Ξεκινώντας από τα πιο κοντινά σ’ εμάς, ήταν 15 Μαΐου του 1993 όταν η Καίτη Γαρμπή εκπροσωπούσε την Ελλάδα στο διαγωνισμό κι άφηνε άφωνη ολόκληρη την Ευρώπη με το αποκαλυπτικό της φόρεμα και την αξεπέραστη ομορφιά της. Η εμφάνισή της ήταν παραπάνω από εντυπωσιακή, αφού κατάφερε να της χαρίσει το ρεκόρ με το μεγαλύτερο σε διάρκεια πλάνο στην ιστορία του διαγωνισμού, που κράτησε 43 δευτερόλεπτα χωρίς καμία διακοπή. Μπορεί να μην κατέκτησε την 1η θέση, κατέκτησε όμως σίγουρα την κάμερα και όσους είδαν το καθηλωτικό της βλέμμα και τη λαμπερή δημιουργία της Σήλιας Κριθαριώτη που επίσης άφησε εποχή.
Και πάλι στα δικά μας, όχι βέβαια για καλό αυτή τη φορά. Η λατρεμένη Κύπρος είναι η μακροβιότερη συμμετέχουσα χωρίς νίκη στο διαγωνισμό. Μπορεί να μας κατηγορούν εδώ και δεκαετίες ότι ανταλλάσσουμε «twelve points», αλλά μόνο οι δυο μας πόσα να καταφέρουμε; Αν και έχει εκπροσωπηθεί διαχρονικά από σπουδαίους καλλιτέχνες, η Κύπρος ανήκει ακόμα στη λίστα με τις χώρες που δεν έχουν φτάσει στην κορυφή. Βέβαια, λίγα χρόνια πριν έφτασε μέχρι την πηγή. Η Ελένη Φουρέιρα έφερε το 2018 την Κύπρο στη 2η θέση με το φλογερό «Fuego» που ήταν και παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα τραγούδια του διαγωνισμού. Για όλους εμάς είναι φυσικά σα να κέρδισε, αφού και οι δύο χώρες είχαμε να πανηγυρίσουμε μια τόσο καλή θέση πολλά χρόνια.
Μπορεί η Κύπρος να μην έχει πάρει ποτέ την πρωτιά, υπάρχει όμως ένα ακόμα χειρότερο ρεκόρ του διαγωνισμού της Eurovision, που δεν είναι άλλο από αυτό με τις περισσότερες τελευταίες θέσεις. Πάει κάπου το μυαλό σας; Μάλλον μαντέψατε λάθος! Η χώρα που έχει την ατυχία να κρατά αυτό το ρεκόρ μέχρι και σήμερα είναι η Νορβηγία. Συγκεκριμένα, έχει ζήσει αυτή την άχαρη στιγμή έντεκα ολόκληρες φορές (1963, 1969, 1974, 1976, 1978, 1981, 1990, 1997, 2001, 2004, 2012).
Σε αντίθεση με τις περισσότερες χειρότερες θέσεις στη Eurovision, υπάρχει φυσικά και η «πρωταθλήτρια». Μέχρι σήμερα, το χρυσό μετάλλιο ανήκει στην Ιρλανδία που έχει σημειώσει 7 νίκες, ενώ δεύτερη είναι η Σουηδία με 6. Κι εδώ τα πράγματα φέτος αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μιας και μέχρι στιγμής μεγάλο φαβορί φαίνεται να είναι η Σουηδία. Αν τελικά τα στοιχήματα βγουν αληθινά, σύντομα θα έχουμε δύο χώρες να μοιράζονται την κορυφή.
Ιρλανδία και Σουηδία είναι κοντά στην ισοπαλία τόσο στις νίκες γενικά, όσο και στις νίκες ενός μόνο καλλιτέχνη. Φυσικά, μοναδικός μέχρι σήμερα κάτοχος αυτού του ρεκόρ είναι ο Ιρλανδός Johnny Logan, με δύο νίκες. Το απόλυτο σύμβολο της Eurovision των 80’s, κέρδισε πρώτη φορά το 1980 με το τραγούδι «What’s Another Year», αλλά η μεγάλη του επιτυχία ήταν το 1987 με το «Hold Me Now», ένα τραγούδι που παραμένει σταθερά στα πιο αγαπημένα στην ιστορία του διαγωνισμού.
Το ρεκόρ του Johnny Logan φαινόταν ότι θα είναι απ’ τα πιο δύσκολα να σπάσουν μέχρι την ανακοίνωση της φετινής εκπροσώπου της Σουηδίας. H Loreen, τραγουδίστρια και τραγουδοποιός, κόρη μεταναστών απ’ το Μαρόκο, είχε νικήσει το 2012 με το «Euphoria», ένα τραγούδι που συγκαταλέγεται στα πιο επιτυχημένα και δημοφιλή στην ιστορία του διαγωνισμού. Τόσο το ίδιο το τραγούδι, όσο και η ατμοσφαιρική και υψηλής αισθητικής σκηνική της παρουσία είχαν εντυπωσιάσει, κόντρα στην εποχή που ήθελε τη Eurovision να χαρακτηρίζεται από κυρίως κιτς στοιχεία.
Φέτος, η Loreen επέστρεψε και είναι σταθερά το μεγάλο φαβορί για τη διεκδίκηση της πρωτιάς με το τραγούδι «Tattoo». Εάν τελικά νικήσει, θα γίνει η δεύτερη συμμετέχουσα που καταφέρνει κάτι τέτοιο, παράλληλα όμως θα είναι και η πρώτη γυναίκα που κατακτά αυτό το ρεκόρ.
Photo credits: Corinne Cumming (eurovision.tv)
