Ο Αλέξης Τσίπρας δεν πήρε κανένα μήνυμα. Αυτό έγινε φανερό όταν το βράδυ της Κυριακής μίλησε οργισμένος στον ελληνικό λαό, τον οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγόρησε γιατί δεν τον ψήφισε.
Δεν κατάλαβε ποιοι ήταν οι λόγοι για τους οποίους ο ελληνικός λαός τους γύρισε την πλάτη και αμετανόητος συνεχίζει στο ίδιο τροπάρι. Μοιάζει με κλασικό σενάριο φθηνού φιλμ νουάρ. Ο κακοποιός βγαίνοντας από τη φυλακή αποφασίζει να κάνει “ένα τελευταίο κόλπο” προκειμένου να μαζέψει τα χρειαζούμενα για να ξεκινήσει την νέα του ζωή στον ίσιο δρόμο. Έτσι και η Κυβέρνηση. Καταδικάστηκε για τις τακτικιστικές επιλογές της. Για τον τρόπο που επιχείρησε να περάσει “αβαβα΄” το θέμα των Σκοπίων χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Για τον τρόπο που προσπάθησε να στείλει στη “στενή” τους πολιτικούς της αντιπάλους με ανώνυμους μάρτυρες αμφιβόλου ποιότητας. Για τα ψίχουλα με τα οποία επιχείρησε να δωροδοκήσει τους πολίτες, τους οποίους ωστόσο είχε αφαιμάξει προηγουμένως.
Ακόμη και το βράδυ των εκλογών, κινήθηκε με τακτικισμό. Εμφάνισε μια διαστρεβλωμένη εικόνα στο “δικό’ της exit poll και είπε ότι αρχικά ότι δεν υπήρξε ήττα. Όσο περνούσε η ώρα η ήττα άρχισε να αχνοφαίνεται και την παραδέχτηκαν. Δεν είναι στρατηγική όμως, είπαν αρχικά. Έκαναν μια διαχείριση τύπου “Μάτι”. Ήξεραν τι έρχεται αλλά ήθελαν να μην δημιουργήσουν εξαρχής εντυπώσεις κατάρρευσης. Να έχουν το χρόνο να μανιπουλάρουν την κοινή γνώμη.
Τώρα και ενώ ο ίδιος ο Πρωθυπουργός μέσα στον πανικό του το βράδυ των εκλογών προανήγγειλε ότι θα ζητήσει εκλογές το βράδυ της Κυριακής, άλλαξε γνώμη και θέλει τις κάλπες λίγο αργότερα. Αυτό είναι το “τελευταίο κόλπο” πριν ξεκινήσει μια νέα ζωή στον ίσιο δρόμο της σοσιαλδημοκρατίας. Το θέλει για να διορίσει την ηγεσία της δικαιοσύνης, λίγα λεπτά πριν αποχαιρετήσει το Μαξίμου. Ίσως να το θέλει και για να κάνει τις εκλογές κατακαλόκαιρο, ελπίζοντας ότι η αποχή θα τον σώσει από τον εκλογικό διασυρμό.
Υποτιμά τους πολίτες για μια ακόμη φορά. Η αλαζονεία της εξουσίας τον έχει εμποτίσει. Θεωρεί ότι αξίζει τον κόπο να προσπαθήσει για μια τελευταία φορά να κάνει ένα από τα τερτίπια που ο ίδιος θεωρεί “κινήσεις μεγάλου παίκτου” και όλοι οι υπόλοιποι γελούν.
Όμως, όπως συνήθως συμβαίνει και στα b movies, ο πρωταγωνιστής, συλλαμβάνεται στο τελευταίο κόλπο και καταλήγει και πάλι στη φυλακή. Ο δικαστής, ακούει τα περί καλών προθέσεων και προσπάθειας δια της αξιόποινης πράξης να δημιουργήσει τις συνθήκες για επιστροφή στον ίσιο δρόμο. Δεν πτοείται όμως και επιβάλλει την ποινή, το ίδιο θα κάνει και ο λαός που μισεί τους τακτικισμούς, ιδίως όταν γίνονται “μέσα στα μούτρα του”…
