Tο ετήσιο συνέδριο του Marie Claire για την ενδυνάμωση των γυναικών επέστρεψε πιο δυναμικό από ποτέ, στο Cape Sounio. Μεταξύ των ομιλητριών η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία σημείωσε δύο μεγάλες πρωτιές, της πρώτης γυναίκας Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας και, κατόπιν, της πρώτης γυναίκας Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.
«Ήταν μια φυσική εξέλιξη στην καριέρα μου» είπε η κ. Σακελλαροπούλου για το γεγονός ότι έγινε η πρώτη γυναίκα Προέδρος του Συμβουλίου του Επικρατείας. Ωστόσο η ανάληψη της προεδρίας της Δημοκρατίας παραδέχτηκε πως την αιφνιδίασε.
Για το δεύτερο αξίωμα είπε πως στα ταξίδια της ανά την Ελλάδα έβλεπε στο πρόσωπο των γυναικών «τον θαυμασμό, την εκτίμηση, αλλά με συγκίνησαν πραγματικά οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας. Κυρίως η γενιά των μανάδων μας, που άρχισε να εργάζεται και να διεκδικεί έναν πιο ισότιμο ρόλο στην κοινωνία. Ήταν πολύ συγκινημένες: έβλεπαν ότι μία από εμάς έφτασε εκεί. Αισθανόμουν ότι ήμουν για όλες εκεί».
Η ανάληψη της Προεδρίας της Δημοκρατίας, είπε, ήταν για την ίδια «μια πολύ τιμητική πρόταση» από τον πρωθυπουργό. Είχε όμως την εμπειρία της δικαστή «και τη θέληση να προσφέρω στην πατρίδα μου. Αυτό που με ενδιέφερε –γιατί οι θεσμοί χρωματίζονται και από το πρόσωπο που τους υπηρετεί, αν και οι αρμοδιότητες του συγκεκριμένου θεσμού είναι περιορισμένες σύμφωνα με το Σύνταγμα– ήταν το άνοιγμα στην κοινωνία, να ακουστούν μερίδες του πληθυσμού που δεν ακούγονταν τόσο – ευάλωτες ομάδες και όχι μόνο, όσοι δεν έχουν δυνατή φωνή: τα άτομα με αναπηρίες, οι πρόσφυγες, όσοι έχουν οικονομική δυσπραγία».
Αποκαλεί τον εαυτό της χαριτολογώντας «πρόεδρο του COVID», γιατί ορκίστηκε ταυτόχρονα με το lockdown. Για λίγο καιρό έμεινε στο Προεδρικό Μέγαρο για να προσαρμοστεί στις συνθήκες αλλά και λόγω των υγειονομικών περιορισμών. «Εκεί, ίσως και χάρη στη γυναικεία ματιά μου, θέλησα, πέρα από την αναγκαία συντήρηση, να κάνω έναν εκσυγχρονισμό».
Δημιούργησε λοιπόν στο Προεδρικό Μέγαρο, μεταξύ άλλων, έναν εκθεσιακό χώρο, με πολλά από τα σημαντικότερα δώρα που προσφέρονται από την Ελλάδα και το εξωτερικό στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπου διοργανώνονται ξεναγήσεις μέχρι σήμερα. Άνοιξε επίσης τον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου:
«Το Προεδρικό Μέγαρο ανήκει στον ελληνικό λαό, επομένως οργανώσαμε τον κήπο ώστε να είναι επισκέψιμος και να υποδέχεται εκδηλώσεις».
Επιπλέον, προώθησε τη φιλοζωία: «Στα ταξίδια μου ήθελα να συναντάω και επίσημους φορείς και τοπική κοινωνία. Στην Κάρπαθο, έτυχε να είναι η Διεθνής Ημέρα των Ζώων και συνάντησα ένα σωματείο προστασίας αδέσποτων. Δύο κυρίες έφεραν ένα μικρό σπιτάκι με την Καλυψώ μέσα. Στην αρχή την έφερα στο Προεδρικό Μέγαρο, μετά όμως από λίγο καιρό την πήρα σπίτι».
Για τον σεξισμό στην πολιτική είπε πως ασφαλώς και ήρθε αντιμέτωπη με τέτοιες συμπεριφορές, «επειδή ήμουν η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος». Αλλά από ένα σημείο και μετά «το συνήθισα».
Άλλωστε ήδη είχε εκτεθεί στη κριτική από τον κόσμο των δικαστηρίων και «είχα μάθει να ακούω και να κρατάω την ψυχραιμία μου». Σταμάτησε λοιπόν κάποια στιγμή να δίνει σημασία στο γεγονός ότι τα πάντα γίνονταν στόχαστρο της κριτικής – «ο σύντροφός μου, τα μαλλιά μου, τα ρούχα μου, η γάτα μου… δεν έμεινε τίποτα!».
Η κ. Σακελλαροπούλου αναφέρθηκε επίσης σε μια πρόσθετη δυσκολία που αντιμετώπισε στην Προεδρία της Δημοκρατίας: «Ο πρόεδρος έχει πολύ συγκεκριμένες αρμοδιότητες, το βάρος της πολιτικής πηγαίνει κυρίως στην εκάστοτε κυβέρνηση. Όμως δυστυχώς περνάμε μια εποχή με έντονα πολιτικά γεγονότα, τοξική σε παγκόσμιο επίπεδο, οπότε μού ζητούσαν να τοποθετηθώ για θέματα που δεν ήταν στην αρμοδιότητά μου. Αυτό δεν ήταν εύκολο γιατί δεχόμουν κριτική. Αλλά επέλεξα, ακριβώς επειδή είχα και την ιστορία μου ως δικαστής, να τηρήσω αυστηρά τα όρια που προέβλεπε το Σύνταγμα, και να μη γίνω μια “ακτιβίστρια πρόεδρος“».
