Την ανάγκη να τεθούν υπό την «ομπρέλα» εταιρείας holding τα 128 δημόσια νοσοκομεία της χώρας, αφαιρώντας από το υπουργείο Υγείας τις αρμοδιότητες άσκησης της διοίκησης, υπογράμμισε ο καθηγητής του τμήματος Στατιστικής και Aσφαλιστικής Eπιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιώς, κ. Μιλτιάδης Νεκτάριος.
«Σε σχετική μελέτη, που ολοκληρώσαμε, αλλά δεν προλάβαμε να παρουσιάσουμε, καθώς ξέσπασε η υγειονομική κρίση, προτείνουμε τη δημιουργία μίας εξειδικευμένης δημόσιας εταιρείας holding, η οποία θα αποκτήσει όλα τα κρατικά νοσοκομεία. Τα 128 νοσοκομεία, δηλαδή, που πρέπει να γίνουν 80 προοπτικά, θα είναι νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου και θα ‘κρέμονται’ κάτω από την holding, θα είναι, δηλαδή, θυγατρικές της, ασκώντας τη διοίκηση», τόνισε χαρακτηριστικά, στο πλαίσιο σχετικής συζήτησης στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, για να προσθέσει: «Το υπουργείο Υγείας πρέπει να σταματήσει να διοικεί τα νοσοκομεία και να περιοριστεί σε έναν επιτελικό ρόλο σχεδιασμού του τομέα υγείας, ταυτόχρονα με την παρακολούθηση και εποπτεία της υλοποίησης του εν λόγω σχεδίου, πιστοποιώντας σε τακτική – τριετή βάση – τους γιατρούς και τις μονάδες υγείας».
Σύμφωνα με τον ίδιο, το παράδοξο με το ελληνικό σύστημα υγείας είναι ότι έχουμε αναλογικά τους περισσότερους γιατρούς σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο, πλήρη επάρκεια νοσοκομείων, ένα πυκνότατο δίκτυο πρωτοβάθμιων μονάδων, που θα το ζήλευαν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, ιατρικούς εξοπλισμούς στα νοσοκομεία αναλογικά πολύ περισσότερους κι όμως, με βάση το ευρωβαρόμετρο οι Έλληνες χρήστες είναι οι πλέον δυσαρεστημένοι, με ποσοστό 90%. Παράλληλα, πληρώνουν από την τσέπη τους τα έξι δισ. ευρώ από τα συνολικά 15 δισ. ευρώ της δαπάνης για την υγεία. Το 40%, δηλαδή, που είναι το υψηλότερο ποσοστό στον ανεπτυγμένο κόσμο, όπου το μέσο επίπεδο είναι 10%. «Η δημιουργία ενός σχήματος σύμπραξης του ΕΟΠΥ με την ιδιωτική ασφαλιστική αγορά, έτσι ώστε αυτά τα έξι δισ. ευρώ να μετατραπούν σε ασφαλιστικό προϊόν, όπως συμβαίνει στις περισσότερες χώρες της δυτικής Ευρώπης, θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν κύκλο εργασιών 1,5 με δύο δισ. ευρώ κατ’ ελάχιστον, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου θα επέστρεφε στο δημόσιο σύστημα υγείας. Εάν συμβεί αυτό, θα μπορούσαν να διπλασιαστούν οι αμοιβές, τόσο των γιατρών, όσο και του νοσηλευτικού προσωπικού», εξήγησε.
Χ. Σαρδελής: «’Βιτρίνα’ ο Τσιόδρας για να καλύψουμε τις ατέλειες του συστήματος»
«Η τραγωδία είναι ότι, ενώ έχουμε εξαιρετικούς γιατρούς, διεθνώς αναγνωρισμένους, δυστυχώς, δεν έχουμε σύστημα υγείας. Τον κ. Σωτήρη Τσιόδρα τον ανακαλύψαμε τώρα και τον χρησιμοποιούμε και ως ‘βιτρίνα’, για να συγκαλύψουμε όλες τις ατέλειες του συστήματος, το οποίο ήταν προβληματικό επί δεκαετίες». Αυτό τόνισε από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Εθνικής Ασφαλιστικής, κ. Χριστόφορος Σαρδελής, υπογραμμίζοντας πως το κράτος αποθαρρύνει τον κόσμο να αγοράσει ασφαλιστήρια συμβόλαια υγείας. «Η αναλογία 90% – 10% (δηλαδή, το 90% το πληρώνεις από την τσέπη σου, όταν πηγαίνεις σε γιατρούς έξω και το 10% από ιδιωτική ασφάλιση) σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες είναι ακριβώς το αντίθετο», σχολίασε, για να προσθέσει: «Το ’96, που έφυγα από την Σουηδία, στη Στοκχόλμη ήταν πέντε Έλληνες γιατροί. Αυτή τη στιγμή συνολικά στην χώρα υπάρχουν 1.700. Φοβάμαι ότι η αίγλη, που προσέδωσε η επιτυχή αντιμετώπιση του κορονοιού, θα συγκαλύψει όλες τις ατέλειες, που ξέρουμε και γνωρίζουμε και θα μιλάμε για την υπεροχή του δημόσιου συστήματος υγείας. Πρέπει να είμαστε πολύ πιο νηφάλιοι, να αφήσουμε αυτές τις εξάρσεις και να δούμε τα βαθύτερα και πραγματικά προβλήματα».
Κ. Κουγιουμτζής: «Το κράτος να δώσει κίνητρα για την υγεία»
Κίνητρα, όσον αφορά στα ασφαλιστήρια υγείας, ζήτησε με τη σειρά του, ο γενικός διευθυντής επιχειρήσεων της NN Hellas, κ. Κωνσταντίνος Κουγιουμτζής. «Είναι κρίμα ο Έλληνας πολίτης να καλύπτει από την τσέπη του και το υστέρημά του το κομμάτι εκείνο, που θα έπρεπε να καλύπτεται από τον ιδιωτικό τομέα», σημείωσε χαρακτηριστικά, αναφέροντας ορισμένες από τις πρωτοβουλίες, που θα μπορούσαν να ληφθούν: «Αυτή τη στιγμή η φορολογία είναι στο 15%, ενώ με 24% επιβαρύνονται οι παροχές υπηρεσιών των ιδιωτικών νοσοκομείων. Στην εστίαση κατεβήκαμε στο 13%. Μήπως θα έπρεπε να βελτιώσουμε την κατάσταση και σε αυτή την περίπτωση; Αφορά, εξάλλου, στην ανθρώπινη ζωή και υγεία. Παράλληλα, μήπως τα έξοδα, που κάποιος κάνει, για να καλύψει καλύτερα την υγεία του, θα έπρεπε να εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημά του; Και όχι η δαπάνη, που θα πληρώσει μόνος του στο νοσοκομείο, να αναγνωρίζεται σαν έξοδο στη φορολογική δήλωση; Όλες αυτές είναι ενέργειες, που θα βοηθήσουν».
