Όταν κυβερνούν οι «ιδεοληπτικοί»…

79 mins read

✍️ ο Θανάσης Κ.

Όταν πριν λίγους μήνες εξελέγη (για τρίτη Προεδρική θητεία) ο Αριστερός Λούλα Ντα Σίλβα στη Βραζιλία, η επίσημη Αμερικανική αντίδραση ήταν πολύ θετική.

Ο “κακός δεξιός” Μπολσονάρο είχε ηττηθεί (αν και πήρε πολύ υψηλότερα ποσοστά απ’ ό,τι περίμεναν όλοι). Η κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον “χάρηκε πολύ“, για την εκλογή του αριστερού Λούλα!
Στο μεταξύ ο Λούλα είχε κατηγορηθεί για πολλαπλά σκάνδαλα διαφθοράς. Κι είχε καταδικαστεί γι’ αυτά. Κι είχε φυλακιστεί για ενάμιση χρόνο περίπου.

Οι κατηγορίες σε βάρος του και οι καταδίκες του και η φυλάκισή του είχαν επισυμβεί, όχι όταν βρισκόταν στην κυβέρνηση ο “δεξιός” αντίπαλός του Μπολσονάρο, αλλά όταν κυβερνούσε η συνεργάτης και ομοϊδεάτισσα του Dilma Rousseff (με την ίδιο να βρίσκεται τότε ξανά σε ισχυρή θέση εξουσίας δίπλα της).
Επομένως είχαμε ένα πολιτικό, ιδιαίτερα δημοφιλή στη χώρα του και αναμφίβολα ταλαντούχο, ο οποίος όμως πρώτον είχε καταδικαστεί για πολλαπλές κατηγορίες διαφθοράς, και δεύτερον ήταν από τους πρωτεργάτες του παγκόσμιου κινήματος των ΒRICS.
Τα αρχικά BRICS αναφέρονται στην Βραζιλία (Β), τη Ρωσία (R), την Ινδία (I), την Κίνα (C) και την Νότιο Αφρική (S).

Οι ΒRICS λοιπόν υπήρξαν εξ αρχής μια παγκόσμια κίνηση συνεργασίας μεταξύ χωρών που προσπαθούσαν να αμφισβητήσουν την κυριαρχία της Δύσης στην παγκόσμια Οικονομία και ιδιαίτερα των ΗΠΑ στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Όμως όταν πρωτο-δημιουργήθηκαν δεν μπορούσαν να κάνουν και πολλά πράγματα…
Όμως, μετά τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία πέρσι – και πριν από την επανεκλογή Λούλα – οι BRICS μετατράπηκαν στο διεθνές φόρουμ για να παρακαμφθούν οι δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και για να προχωρήσει η αποδολαριοποίηση της παγκόσμιας οικονομίας. Και στους ΒRICS ζητάνε τώρα να μπούνε κι άλλες χώρες όπως η Σαουδική Αραβία επισήμως) – και όπως φημολογείται η Αίγυπτος και η Τουρκία.
Στο μεταξύ ο “κακός δεξιός” Μπολσονάρο, ο οποίος μέχρι τα τέλη του περασμένου Δεκεμβρίου κυβερνούσε τη Βραζιλία προσπαθούσε να παίρνει κάποιες διακριτικές αποστάσεις από τη Ρωσία.
Όταν εξελέγη – έστω και οριακά – ο “αριστερός” Λούλα ντα Σίλβα, η Βραζιλία συμμετέχει πλέον πολύ πιο δραστήρια και μαχητικά στις αντιδυτικές εκδηλώσεις των BRICS!
Και μάλιστα η πρώτη διεθνής επίσκεψη του Λούλα στο εξωτερικό ήταν να πάει στην Κίνα, όπου ζήτησε ακόμα πιο γρήγορη αποδολαριοποίηση!
Και οι “φωστήρες” στην Ουάσιγκτον βλέπουν σήμερα, πως ο άνθρωπος που πανηγύρισαν την εκλογή του να στρέφεται πολύ πιο μαχητικά εναντίον τους – ενώ ο άνθρωπος που “κακολογούσαν” πριν, κρατούσε πολύ πιο “ισορροπημένη” στάση απέναντι στις ΗΠΑ.
Όταν κυβερνούν φανατικοί ιδεοληπτικοί, αυτά συμβαίνουν…

* Στο μεταξύ οι ίδιοι “φωστήρες” όταν επέβαλαν εμπάργκο στις εξαγωγές πρώτων υλών από τη Ρωσία πέρσι την άνοιξη, υπολόγιζαν ότι οι υπόλοιπες πετρελαιοπαραγωγές χώρες του ΟΠΕΚ θα κάλυπταν το κενό. Δηλαδή θα ανέβαζαν την προσφορά πετρελαίου εκείνες για να μη φανεί στην παγκόσμια αγορά η έλλειψη του ρωσικού αερίου. Ενώ το έλλειμμα από το ρωσικό αέριο θα το κάλυπταν οι ίδιες οι ΗΠΑ πουλώντας το δικό τους σχιστολιθικό.
Όμως, κι εδώ τα πράγματα ήλθαν διαφορετικά απ’ ό,τι τα περίμεναν…

Παρά τις επανειλημμένες “συστάσεις” της Ουάσιγκτον προς τα μέλη του ΟΠΕΚ να αυξήσουν τη δική τους προσφορά πετρελαίου, ο ΟΠΕΚ αποφάσισε – αντίθετα – να μειώσει την παγκόσμια προφορά:
Μια φορά πέρσι τον Ιούνιο, κατά 2 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, κι άλλη μια φορά πριν ένα μήνα (κατά 1,16 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα).
Συν μείωση την προσφορά κατά μισό εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα που αποφάσισε η ίδια η Ρωσία (σε “αντίποινα” για την δυτικές κυρώσεις), το συνολικό αποτέλεσμα είναι μείωση την παγκόσμια προσφοράς κατά 3,66 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα!
Κι έτσι οι πετρελαιοπαραγωγοί – συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας – πουλάνε πλέον λίγο λιγότερα σε πολύ υψηλότερες τιμές (απ’ ό,τι θα πουλούσαν αν δεν υπήρχαν οι κυρώσεις)!
Ενώ στο φυσικό αέριο, οι Αμερικανοί πουλάνε στους Ευρωπαίους πολύ υψηλότερα απ’ ότι στους εγχώριους καταναλωτές τους και αρκετά υψηλότερα απ’ ό,τι πουλάνε οι Ρώσοι στους υπόλοιπους (εκτός Δύσης). Με αποτέλεσμα να γονατίζει η Ευρωπαϊκή οικονομία. Που μπορεί να βρίσκει ακόμα αέριο, αλλά δεν το βρίσκει πια σε ανταγωνιστικές τιμές…
Όλοι οι διεθνείς Οργανισμοί προβλέπουν πια τιμή πετρελαίου μεταξύ 90 και 100 δολάρια το βαρέλι. Όπως προβλέπουν πως με τέτοιες τιμές ενέργειας η οικονομική δραστηριότητα στη Δύση θα παραμείνει καθηλωμένη σε πολύ αναιμικά επίπεδα τα επόμενα 5 χρόνια (αν καταφέρει να αποφύγει την ύφεση, λόγω πρόσθετης επιβάρυνσης υψηλών επιτοκίων).

Αυτά βέβαια ισχύουν μόνο για τη Δύση. Διότι εκτός Δύσης όπου δεν ισχύουν – ή παρακάμπτονται – οι δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, η τιμή της ενέργειας είναι χαμηλότερη και η οικονομική δραστηριότητα μάλλον θα κινηθεί ταχύτερα…
Αντί να διαλυθεί η οικονομία της Ρωσίας (η οποία κατά το ΔΝΤ άντεξε πολύ καλύτερα απ’ όλες τις προβλέψεις), οι κυρώσεις πλήττουν πλέον κυρίως όσους τις επέβαλαν.
Την ίδια τη Δύση! Και την Ευρώπη περισσότερο από τις ΗΠΑ…
Όταν κυβερνούν ιδεοληπτικοί, τι διαφορετικό περιμένετε;

* Στο μεταξύ οι “φωστήρες” της Ουάσιγκτον πίστευαν πως ενώ οι ίδιοι κηρύσσουν το “τέλος των υδρογονανθράκων” – κυρίως πετρελαίου και φυσικού αερίου – οι παγκόσμιοι εξαγωγείς υδρογονανθράκων θα… “συνεργάζονταν” μαζί τους, για να “πνίξουν” την Ρωσία!
Πιο συγκεκριμένα πίστευαν, στα σοβαρά, πως ο ηγέτης της Σαουδαραβίας (και του ΟΠΕΚ) Μπιν Σαλμάν, τον οποίο διακήρυσσαν ότι θα τον καταστήσουν “παρία” του διεθνούς συστήματος (λόγω της “συμμετοχής” του στην δολοφονία του Κασσόγκι), θα έσπευδε να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ για να συνθλίψουν τους Ρώσους. Το οποίο, βέβαια, ΔΕΝ συνέβη.
Όταν κυβερνούν οι φανατικοί, τους περιμένουν συχνά πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις…

Το ίδιο πίστευαν και για τον Κινέζο Πρόεδρος Σι Ξι Πίνγκ, τον οποίο είχαν κηρύξει “το μεγαλύτερο αντίπαλο των ΗΠΑ”. Αλλά περίμεναν ότι, παρ’ όλα αυτά, θα συνεργαζόταν κι αυτός – έστω και ανόρεχτα – για την επιβολή δυτικών κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας. Πράγμα που επίσης ΔΕΝ συνέβη…
Δεν τους πέρναγε από το μυαλό ότι ανεξαρτήτως των προβλημάτων που έχει η Κίνα με τη Ρωσία, το Πεκίνο ξέρει πως, αν η Δύση τσακίσει τη Ρωσία σήμερα, αύριο έρχεται η σειρά της ίδιας της Κίνας. Οπότε οι Κινέζοι θα έκαναν ο,τιδήποτε για να στηρίξουν τους Ρώσους. Όπως και συνέβη.
Το ίδιο ακριβώς πίστευαν στην Ουάσιγκτον και για την Ινδία. Η οποία πράγματι έχει σοβαρά προβλήματα με την Κίνα. Ταυτόχρονα όμως η Κίνα γνωρίζει ότι η Ρωσία είναι ο μόνος υπολογίσιμος σύμμαχός της στην Ασία έναντι της Κίνας. Κι αν η Ρωσία συντριβεί, η Ινδία μένει χωρίς συμμάχους έναντι της Κίνας. Οπότε η Ινδία θα έκανε τα πάντα για να στηρίξει την Ρωσία. Και δεν θα δίσταζε να συνεργαστεί και με την ίδια την Κίνα, αν αυτό απαιτούσε η στήριξη της Ρωσίας.
Έριξαν τη Ρωσία στην αγκαλιά της Κίνας για τα καλά!
Ένωσαν τη Ινδία και την Κίνα με τη Ρωσία!
Έσπρωξαν την πιο παραδοσιακή σύμμαχο των ΗΠΑ στον Αραβικό κόσμο, τη Σαουδαραβία, να τα βρει με τον μεγαλύτερο ανταγωνιστή της στην περιοχή, δηλαδή με το Ιράν – και μαζί Σαουδαραβία και Ιράν στο πλευρό της Κίνας με τοπικές εγγυήσεις ασφαλείας από τη Ρωσία!
Κι έτσι οι “φωστήρες” της Ουάσιγκτον έστρεψαν όλους των φίλους τους στην Ασία εναντίον τους. Ενώ ταυτόχρονα συνάσπισαν όλες τις τοπικές εχθρότητες στην Ασία, επίσης εναντίον την ΗΠΑ!
Όταν κυβερνούν οι ιδεοληπτικοί, αυτά συμβαίνουν!

* Τέλος Σαουδάραβες, Κινέζοι, Ινδοί, Ρώσοι, Ιρανοί, Νοτιοαφρικανοί, τώρα και Βραζιλιάνοι, συντονίζονται, ανοικτά πλέον, κατά της παγκόσμιας κυριαρχίας του δολαρίου.
Ουσιαστικά οι BRICS όχι μόνο διευρύνουν την ισχύ τους, αλλά και προετοιμάζονται για διεθνή οικονομικό πόλεμο. Κατά των ΗΠΑ…
Για να έχετε μιαν εικόνα: Αυτή τη στιγμή η δολαριακή βάση της παγκόσμιας οικονομίας (ονομαστικού ύψους πάνω από 100 τρισεκατομμύρια δολάρια σε παγκόσμιο ΑΕΠ) είναι πάνω από 55 τρισεκατομμύρια ΕΚΤΟΣ ΗΠΑ.
Απ’ αυτά: 31 τρισεκατομμύρια χρέος των ΗΠΑ σε δολάρια στα χέρια ατόμων και οργανισμών έξω από τις ίδιες της ΗΠΑ. (6 τρισεκατομμύρια περίπου δημόσιο χρέος και 25 περίπου ιδιωτικό).
Κι άλλα 11 δισεκατομμύρια περίπου δολάρια στα συναλλαγματικά αποθεματικά ξένων κυβερνήσεων.
Κι άλλα 13 τρισεκατομμύρια περίπου δολάρια σε ρευστά με τα οποία γίνονται οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ ξένων χωρών σε διάφορα στρατηγικά αγαθά (πρώτες ύλες, ενέργεια κλπ.) κάθε χρόνο.
Αυτή η έκταση των δολαριακής “διείσδυσης” διεθνώς, αποτελεί μια βάση αφανούς φορολόγησης του υπόλοιπου κόσμου, για λογαριασμό των ΗΠΑ.
Πράγμα που σημαίνει πως ακόμα κι όταν ο πληθωρισμός είναι απόλυτα ελεγχόμενος, ας πούμε 2% ετησίως, αυτό ισοδυναμεί με ένα έμμεσο “φορολογικό” έσοδο από τον υπόλοιπο κόσμο, προς τις ΗΠΑ ύψους, 1,1 τρισεκατομμύριο το χρόνο (seignorage revenue λέγεται αυτό – ή “έσοδο εκδοτικού προνομίου”).
Το ποσό αυτό υπερκαλύπτει τις συνολικές αμυντικές δαπάνες των ΗΠΑ (γύρω στα 0,8 τρισεκατομμύρια)!
Όσο υπάρχει ζήτηση για αμερικανικό νόμισμα στο εξωτερικό, οι ΗΠΑ μπορούν να εισπράττουν αυτό το “έσοδο” ακόπως.
Όσο μειώνεται αυτή η ζήτηση (και όσο συρρικνώνεται η δολαριακή βάση της παγκόσμιας οικονομίας), τόσο οι ΗΠΑ χάνουν αυτή την πολύτιμη πηγή “εσόδων“.
Αποδολαριοποίηση, λοιπόν, σημαίνει ότι ξαφνικά μειώνεται η ζήτηση δολαρίων διεθνώς και αυξάνεται αντίστοιχα η “προσφορά” δολαρίων, καθώς χώρες και παγκόσμιες επιχειρήσεις μειώνουν τα αποθέματά τους σε δολάρια και συναλλαγές εγκαταλείπουν το δολάριο και καταφεύγουν σε άλλα νομίσματα.
Φανταστείτε λοιπόν, τη δοκιμασία στην οποία βρίσκεται η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ, όταν προσπαθεί να μειώσει την προσφορά δολαρίων για να ελέγξει τον πληθωρισμό στο εσωτερικό (αυξάνοντας τα επιτόκια) και την ίδια στιγμή αυξάνεται η προσφορά δολαρίων από το εξωτερικό (λόγω απο-δολαριοποίησης).
Και την ίδια στιγμή να θέλουν να επιβάλλουν κυρώσεις σε ένα κόσμο που όχι μόνο δεν “ακολουθεί” τις ΗΠΑ, αλλά ουσιαστικά παρακάμπτει η περιορίζει την βάση της οικονομικής ισχύος των ΗΠΑ: το δολάριο…

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, κλιμακώνονται οι κοινωνικές “συγκρούσεις” μέσα στις δυτικές πόλεις, για το πόσα είναι τα “φύλα”, για το πόσων ειδών… τουαλέτες θα υπάρχουν στα εστιατόρια, και στα σχολεία, για το πώς θα αποκαλούνται άτομα που δεν θέλουν να δηλώνουν ούτε “άνδρες” ούτε “γυναίκες”, για το αν θα παίρνουν στο στρατό “τρανς”, και για το πώς θα γενικεύσουν την ηλεκτροκίνηση στα αυτοκίνητα, όταν οι πρώτες ύλες για τις μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων παράγονται κυρίως σε χώρες που ΔΕΝ εφαρμόζουν τις δυτικές κυρώσεις. Και οι οποίες ήδη εγκαταλείπουν το δολάριο…
Κι όταν η πολύ αυξημένη ηλεκτρική ενέργεια που χρειάζεται για να φορτίζονται κανονικά τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα από το κεντρικό δίκτυο, δεν μπορεί να παραχθεί με αξιόπιστο τρόπο από “Ανανεώσιμες Πηγές” με τις οποίες φιλοδοξούν να αντικαταστήσουν το σύνολο των υδρογονανθράκων μέσα στα επόμενα 27 μόλις χρόνια.
Για να καταλάβετε, τα προηγούμενα 23 χρόνια η παγκόσμια χρήση υδρογονανθράκων για την κεντρική παραγωγή ενέργειας έπεσε από το 82% στο 78%. Και τώρα θέλουν στα επόμενα 27 χρόνια να τη μειώσουν στο 0%!
Όταν κυβερνούν οι φανατικοί και οι ιδεοληπτικοί, μη περιμένετε τίποτε καλό.

Κι όλοι εμείς που παραμένουν αμετακίνητα “δυτικοί“, και στις απόψεις και στη γεωπολιτικές επιλογές και στη “φιλοσοφία ζωής”, βλέπουμε τους φανατικούς που κυβερνούν στη Δύση, να υπονομεύουν την ενότητά, να αποδυναμώνουν την ισχύ της
και να ενώνουν τους εχθρούς της εναντίον της.

Γι’ αυτά θα μιλήσει ποτέ κανείς;

ΥΓ. Προχθές είδαμε “πανηγυρισμούς“, γιατί λέει επί πέντε ώρες καταφέραμε στην Ελλάδα, να καλύψουμε όλες τις ανάγκες του ηλεκτρικού δικτύου της χώρας από Ανανεώσιμες Πηγές. Για πέντε ώρες…
Εκείνο που ΔΕΝ μας είπαν πως στο ίδιο διάστημα οι “μονάδες βάσης” – που παράγουν ηλεκτρισμό από υδρογονάνθρακες – συνέχιζαν να λειτουργούν!

Και την ισχύ που παρήγαν την πληρώναμε βέβαια εμείς, αλλά την πουλούσαμε σε τιμές πολύ κάτω του κόστους (κάποτε και σε μηδενικές τιμές) εκτός Ελλάδος.
Εκτός από το νέφος του φανατισμού, πρέπει να φύγει και το νέφος της παραπληροφόρησης…

Facebook Comments