Το ερώτημα εάν η κυβέρνηση επιδιώκει να περάσει από το «παράθυρο» αντικοινωνικά μέτρα που δεν μπόρεσαν να επιβάλουν το ΔΝΤ και οι δανειστές την προηγούμενη περίοδο, χρησιμοποιώντας το ζήτημα της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων, έθεσε ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Επικρατείας, Π. Σκουρλέτης.
Μιλώντας στον Ρ/Σ Real FM 97,8 και τον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου.
Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης του γραμματέα και βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Πάνου Σκουρλέτη:
Η θετική πραγματικότητα στην οικονομία πιστώνεται στον ΣΥΡΙΖΑ
«Οι δηλώσεις της κυρίας Λαγκάρντ, καθώς και τα στοιχεία και τα σχόλια της ΕΛΣΤΑΤ για την ελληνική οικονομία αποτελούν μια επιπλέον απόδειξη ότι έχει πλέον διαμορφωθεί μια άλλη πραγματικότητα στην οικονομία, η οποία πιστώνεται στο έργο και τις προσπάθειες της προηγούμενης κυβέρνησης. Αυτό πλέον είναι αδιαμφισβήτητο. Έχουμε σταθεροποιημένη οικονομία, μια ανάπτυξη η οποία είναι συνεχής το τελευταίο διάστημα και μεγάλες δυνατότητες από δω και μπρος». […] «Πρέπει κανείς να επισημάνει την τωρινή, μετεκλογική αμηχανία της Νέας Δημοκρατίας, η οποία, ενώ ξιφουλκούσε και έλεγε ότι θα διαπραγματευτεί για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, βλέπουμε τώρα ότι υπάρχει αφωνία από τον Πρωθυπουργό στις διεθνείς συναντήσεις του. Αντίθετα, λέει ότι θα θέσουμε αυτό το θέμα αφού προηγουμένως ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας και κάνουμε μια σειρά μεταρρυθμίσεις. Εκεί νομίζω ότι είναι όλο το “ζουμί” της ιστορίας». […] «Το χειρότερο που κάνει είναι ότι δεν εκμεταλλεύεται το κεκτημένο της προηγούμενης κυβέρνησης που είχε συμφωνήσει στο πλαίσιο του EuroWorking Group ότι ο στόχος του 3,5% παραμένει τυπικά, αλλά μπορούμε ένα μέρος του (1%) να το καλύψουμε από ένα ποσό που έχει δεσμευτεί από τον escrow account, έναν καταπιστευτικό ενδιάμεσο λογαριασμό, από το λεγόμενο “μαξιλαράκι”. Άρα, παίρνουμε μέτρα που στοχεύουν στο 2,5% και το υπόλοιπο 1% το εκταμιεύουμε κάθε χρονιά από τα λεφτά που έχουμε στην άκρη, οπότε έχουμε ένα καλύτερο μείγμα αναπτυξιακής πολιτικής. Αυτό το κεκτημένο δεν το έχει βάλει στο τραπέζι. Και γεννάται το ερώτημα τι θέλει, τελικά, να κάνει; Θέλει στο όνομα μιας μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων – που έχει ανοίξει ως θέμα λόγω της πραγματικότητας που δημιουργήσαμε εμείς στην οικονομία- να περάσει από το “παράθυρο” όσα δεν μπόρεσαν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και οι δανειστές, στο πλαίσιο μεταρρυθμίσεων που έχουν έναν ευθύ αντικοινωνικό χαρακτήρα; Αναφέρομαι σε όλα αυτά που βλέπουμε στον εργασιακό τομέα. Νομίζω ότι εκεί βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή. Αναφέρομαι στη διευκόλυνση των απολύσεων, μέσω της κατάργησης της διάταξης της μη αιτιολογημένης απόλυσης, αναφέρομαι στις διατάξεις για τους εργολαβικούς εργαζόμενους, κάτι που αφορά τις μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες αυτή τη στιγμή διευκολύνονται να έχουν ουσιαστικά εργαζόμενους που είναι “αναλώσιμοι” και το κυριότερο, αναφέρομαι στην υπονόμευση της επαναφοράς των κλαδικών συμβάσεων, που και αυτό πιστώνεται στη δική μας κυβέρνηση. Είναι τρία μέτρα τα οποία τα είδαμε να προωθούνται τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας».
Με ψυχραιμία και αυτοπεποίθηση να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις της Άγκυρας
«Παρ’ ότι στη γειτονιά μας και κυρίως από την Νοτιοανατολική πλευρά, υπάρχει αστάθεια, νομίζω ότι με ψυχραιμία αλλά και αυτοπεποίθηση πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα όποια προβλήματα. (…) Είναι λαβωμένος ο κ. Ερντογάν, όπως λαβωμένη είναι και η τουρκική οικονομία και βρίσκεται μπροστά σε τεράστιες αντιφάσεις. Αντίθετα, η Ελλάδα έχει ένα πλεόνασμα διπλωματικής αξιοπιστίας. Κι αυτό πιστώνεται στην προηγούμενη κυβέρνηση και στον προηγούμενο πρωθυπουργό, διότι χτίσαμε ισχυρούς δεσμούς και με την Ευρώπη και με τις ΗΠΑ και με το Ισραήλ και τις άλλες μεσογειακές χώρες και λύσαμε προβλήματα -τα οποία δεν μπορούσε να κατανοήσει ο διεθνής παράγοντας και που εκκρεμούσαν εδώ και δεκαετίες- υπέρ της αξιοπιστίας και των συμφερόντων της χώρας. Αναφέρομαι στη συμφωνία των Πρεσπών. Με αυτοπεποίθηση και ψυχραιμία, έχοντας και όλα τα διαθέσιμα διπλωματικά όπλα στα χέρια μας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την τουρκική αντιφατικότητα και προκλητικότητα».
Να αφήσει η κυβέρνηση τις ανέξοδες, ακροδεξιές και λαϊκίστικες φωνές για το προσφυγικό
«Όταν βλέπουμε την κυβέρνηση να προσγειώνεται στην πραγματικότητα και να εγκαταλείπει την ακροδεξιά, λαϊκίστικη ρητορική των προηγούμενων ετών, να μιλάει για διεθνείς συσχετισμούς, για μια νέα πραγματικότητα, να πηγαίνει έξω και να μιλάει για ένα ευρωπαϊκό ζήτημα το οποίο πρέπει όλοι μαζί να το αντιμετωπίσουμε, να λέει ο κ. Μητσοτάκης στους Γερμανούς αξιωματούχους και στην κ. Μέρκελ να μη κλείσουν τα σύνορα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, δηλαδή να ακολουθεί την επιχειρηματολογία του Αλέξη Τσίπρα, βεβαίως, χαιρόμαστε. Και ας δικαιολογήσει αυτή την αντιφατική, καινούργια τοποθέτησή της, σε σχέση με αυτά που έλεγε προεκλογικά, η ίδια η κυβέρνηση στους οπαδούς της. Όταν βλέπουμε, όμως, την ίδια στιγμή να προσπαθεί να κάνει αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση με ψεύτικες ειδήσεις, με την προσπάθεια να δημιουργήσει μια εικόνα ότι ήταν εγκαταλελειμμένη η όλη υπόθεση και ότι τώρα μπαίνει σε μια τάξη και να παίρνει μέτρα σε λάθος κατεύθυνση, όπως η κατάργηση του δεύτερου βαθμού σε σχέση με τα ζητήματα του ασύλου, εκεί θα μας βρει απέναντι. Θα της λέγαμε, λοιπόν, καλωσορίσατε στην πραγματικότητα του προσφυγικού ζητήματος, αφήστε όμως τις ανέξοδες, ακροδεξιές και λαϊκίστικες φωνές και κοιτάξτε πως θα αντιμετωπίσουμε το ζήτημα στο πλαίσιο των διεθνών συνθηκών με ανθρωπισμό και χωρίς να καλλιεργούμε αντιρατσιστικές νοοτροπίες και αντιλήψεις».
Να αποτελέσουμε μια μεγάλη αριστερή παράταξη που μπορεί να εκφράζει ταυτόχρονα και τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο
«Η αναγκαία συζήτηση για τους λόγους που οδήγησαν στην απώλεια της κυβέρνησης πρέπει να γίνει και πρέπει να γίνει με έναν ανοιχτό, δημοκρατικό, συντροφικό τρόπο. Όχι μόνο για να βγάλουμε εμείς, στο εσωτερικό μας, κάποια συμπεράσματα, αλλά για να δώσουμε και το μήνυμα στον κόσμο, για το ποιες ήταν οι αστοχίες μας, ποια ήταν τα λάθη μας και οι υπερβολές μας. Αυτό οφείλουμε να το κάνουμε. Έτσι αποκτάς αξιοπιστία. Όταν μπορείς και διαβάζεις την πραγματικότητα και δείχνεις ότι μπορείς να παίρνεις τα αντίστοιχα μηνύματα. Από εκεί και έπειτα, το πεδίο που θα δοκιμαστούμε δεν είναι μόνο η εκτίμηση για το παρελθόν, αλλά και το ποια θα είναι η δική μας δυναμική, προγραμματική παρουσία, από εδώ και μπρος -ανταποκρινόμενοι στις προσδοκίες του 31,5% των πολιτών που μας στήριξαν- και τι άλλου είδους προσαρμογές πρέπει να κάνουμε για να ενδυναμώσουμε την παρουσία μας στους κοινωνικούς, στους μαζικούς επιστημονικούς χώρους, σε ό,τι είναι ζωντανό και κινείται μέσα στην ελληνική κοινωνία. Αυτά είναι, νομίζω, τα καθήκοντά μας. Έχουμε δείξει ότι έχουμε πάρει “διαζύγιο” από αντιλήψεις που θέλουν την Αριστερά να παρακολουθεί, να αναλύει και να καταγγέλλει μόνο. Αυτά ποτέ δεν χώραγαν στον ΣΥΡΙΖΑ και ως πρακτική αποδείξαμε ότι είμαστε ικανοί να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Σε αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούμε. Να αποτελέσουμε μια μεγάλη αριστερή παράταξη που μπορεί να εκφράζει ταυτόχρονα και τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο».
