Η Αμερική στις φλόγες…

64 mins read

Του Θανάση Κ. Το σύνολο των διεθνών ΜΜΕ καταδίκασαν την “εισβολή” του όχλου στο Καπιτώλιο της Αμερικανικής πρωτεύουσας. Και τα δικά μας το ίδιο…

Και πολύ σωστά!

Αλλά όσοι διεθνώς καταδικάζουν τι έγινε στο Καπιτώλιο πριν λίγες μέρες, δεν καταδίκασαν ποτέ (ή δεν καταδίκασαν με την ίδια σφοδρότητα) τους αντίθετους όχλους που έκαιγαν τα κέντρα αμερικανικών  μεγαλουπόλεων επί μήνες όλο τον προηγούμενο χρόνο κραυγάζοντας Black Lives Matter – BLM!

Στα επεισόδια εκείνα σκοτώθηκαν πολύ περισσότεροι αθώοι, και καταστράφηκαν χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις – πολλές από τις οποίες ανήκαν σε μαύρους ή μειονοτικούς. Γι’ αυτούς δεν στενοχωρήθηκε κανείς, όπως φαίνεται…

* Και πολλοί απ’ όσους, δικούς μας, καταδικάζουν σήμερα τα γεγονότα στο Καπιτώλιο, δεν βρήκαν να ψελλίσουν ούτε μια λέξη διαμαρτυρίας για τις ασχήμιες που έκαναν οι περιβόητοι “αγανακτισμένοι” το 2011 μπροστά στην Ελληνική Βουλή, που κι εκείνοι “κρεμάλες” έσειαν και εκείνοι για τον εμπρησμό της Ελληνικής Βουλής κραύγαζαν, κι εκείνοι να την καταλάβουν προσπάθησαν, αλλά τότε κανείς δεν είδε “απόπειρα πραξικοπήματος”…

* Ο Πρόεδρος Τράμπ κατηγορήθηκε γιατί τα επεισόδια στο Καπιτώλιο έγιναν από μερικές εκατοντάδες δικούς του οπαδούς (από τις εκατοντάδες χιλιάδες που μαζεύτηκαν για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά).

Ο ίδιος βέβαια, τα καταδίκασε αργότερα…

Δεν παύει ωστόσο, να έχει πολιτική ευθύνη για τα έκτροπα που ακολούθησαν.

Γιατί όπως καθένας έχει δικαίωμα να διαδηλώνει ειρηνικά σε μια δημοκρατία, καθένας έχει και την υποχρέωση να περιφρουρεί τις ειρηνικές εκδηλώσεις στις οποίες προτρέπει τον κόσμο, άρα και να λογοδοτεί όταν υπάρχουν έκτροπα…

Αυτά για τον Τράμπ. Αλλά ο κανόνας αυτός δεν ισχύει μόνο για τον Τράμπ. Ισχύει για όλους! Όταν όλο το περσινό καλοκαίρι οι οπαδοί των ΒLM έκαιγαν το βιός αθώων και τρομοκρατούσαν τους πάντες, οι Δημοκρατικοί που τους στήριζαν δεν απολογήθηκαν ποτέ!

Και στην Ελλάδα, όλων των ειδών οι “κινητοποιήσεις” (από τις επετείους του Πολυτεχνείου μέχρι κοινωνικές διαμαρτυρίες) πολύ συχνά καταλήγουν σε έκτροπα.

Ποτέ κανείς δεν λογοδότησε γι’ αυτό!

Πάντα υπάρχει το “πρόσχημα” ότι μέσα σε χιλιάδες ειρηνικών διαδηλωτών βρέθηκαν μερικοί “προβοκάτορες” να αμαυρώσουν τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας…

Μόνο που αυτό το πρόσχημα ισχύει μόνο για τους Αριστερούς! Ποτέ για τους άλλους…

Όμως, αν υπάρχει ευθύνη στους διοργανωτές, υπάρχει παντού. Και για όλους. Όχι μόνο για κάποιους…

Όλοι έχουμε λόγο να ανησυχούμε για τις εξελίξεις στην Αμερική.

Πράγματι, η κοινωνία της είναι πολωμένη όσο ποτέ εδώ και δεκαετίες.

Πράγματι, τα τελευταία γεγονότα έριξαν λάδι στη φωτιά.

Αλλά η φωτιά είχε ανάψει εδώ και τέσσερα χρόνια – δεν ξεκίνησε τώρα…

Η πόλωση δεν είναι τωρινό φαινόμενο…

Ξεκίνησε αμέσως μετά τις προηγούμενες εκλογές (του 2016) όταν είχε εκλεγεί ο Ντόναλντ Τράμπ, και οι αντίπαλοί του σε δεκάδες αμερικανικές πόλεις τον αμφισβητούσαν ευθέως από την πρώτη στιγμή κραυγάζοντας “Not My President”.

Κι αυτό πρωτοφανές ήταν (τότε)…

Η πόλωση κλιμακώθηκε φέτος, λίγους μήνες πριν τις εκλογές, όταν έγιναν αιματηρά έκτροπα σε όλες τις ΗΠΑ μετά τη δολοφονία ενός μαύρου από ένα λευκό αστυνομικό στο Ντιτρόϊτ, δηλαδή για ένα επεισόδιο στο οποίο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν έχει καμία ευθύνη! Η αστυνομία υπάγεται στο Δήμο κι ο Δήμος του Ντιτρόϊτ ελέγχονταν από τους Δημοκρατικούς – όχι από το Κόμμα του Προέδρου, τους Ρεμπουμπλικάνους.

Και οι κανόνες επιβολής της τάξης καθώς και οι υπόλοιπες τοπικές δυνάμεις ασφαλείας ελέγχονται από την Πολιτεία. Και στην Πολιτεία αυτή επικρατούσαν επίσης οι Δημοκρατικοί – όχι οι Ρεπουμπλικάνοι…

Αλλά οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίες στράφηκαν κατά του Προέδρου Τράμπ!

Στις εκδηλώσεις εκείνες υπήρξαν πολλά θύματα από την μαύρη κοινότητα. Παρά το γεγονός ότι προσπαθούσαν να δώσουν διάσταση “φυλετικής διαμαρτυρίας”, δηλαδή ότι ήταν “ξέσπασμα των καταπιεσμένων μαύρων κατά των λευκών”.

Αλλά το “ξέσπασμα” αυτό το πλήρωσαν πολλές φορές μαύροι (της μεσαία τάξης – και όχι μόνο)!

* Κι αφού μιλάμε για “πρωτοφανή πόλωση”, πράγματι, αμέσως μετά τα γεγονότα με τους BLM, που υποστηρίχθηκαν από τους Δημοκρατικούς, άρχισαν οι απαγορεύσεις!

–Απαγορεύθηκε προσωρινά το κινηματογραφικό αριστούργημα “Όσα παίρνει ο Άνεμος”!

–Κι ύστερα στιγματίστηκε το εμβληματικό έργο της Αμερικανικής Λογοτεχνίας: “Η καλύβα του Μπάρμπα Θωμά”! Το έργο  της Harriet Beecher Stowe, που κυκλοφόρησε το 1852 και σηματοδότησε την αφύπνιση της Αμερικανικής Κοινωνίας κατά της δουλείας! Λίγα χρόνια αργότερα (1860) ξέσπασε ο αμερικανικός Εμφύλιος που οδήγησε στην οριστική κατάργηση της Δουλείας.

Ακόμα και την “Καλύβα του Μπάρμπα Θωμά” έβγαλαν… “ρατσιστική”!

Πράγματι καλλιεργείται δηλητηριώδης διχασμός στην Αμερικανική κοινωνία σήμερα. Αλλά αυτός δεν ξεκίνησε τώρα. Άλλοι φρόντισαν γι’ αυτό…

* Οι ίδιοι εξτρεμιστές της Αριστεράς, που απαγόρευσαν την “Καλύβα του Μπάρμπα Θωμά” και υποχρέωσαν εταιρίες που χρησιμοποιούν το πρόσωπό του Μπάρμπα Θωμά ως λογότυπο στα προϊόντα τους εδώ και δεκαετίες να το… καταργήσουν, οι ίδιοι εξτρεμιστές της Αριστεράς που “απαγόρευσαν” το “Όσα παίρνει ο Άνεμος” κι έχουν την κάλυψη του Δημοκρατικού Κόμματος, προχώρησαν κι ένα βήμα ακόμα:

Ζητούν να απαγορευτούν τα έργα του Όμηρου και του Σαίξπηρ από τα σχολεία! Τους βρίσκουν, λέει, πολύ… “ρατσιστές” και πολύ “πατριαρχικούς” (αντιφεμινιστές)!

Το πέτυχαν μάλιστα ήδη σε κάποια σχολεία της Μασαχουσέτης!

Και τώρα ζητούν να γενικευτεί (αν και αρχίζει να υπάρχει αντίδραση – επιτέλους!).

Με την ίδια ακριβώς λογική ζητούν (ή πρόκειται να ζητήσουν) να καταργηθεί και ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης και όλοι οι Αρχαίοι Τραγικοί και όλο το σύγχρονο Μυθιστόρημα:

Και ο Αλέξανδρος Δουμάς (πατήρ και υιός) και ο Τζόναθαν Σουίφτ (Ταξείδια του Γκιούλιβερ) και ο Ντανιελ Νταφοέ (Ροβινσώνας Κρούσος) και ο Χέρμαν Μέλβιλ (Μόμπυ Ντίκ) και ο Κάρολος Ντίκινς (Ιστορία Δύο Πόλεων) και ο Ζωρζ Ονε (Αρχισιδηρουργός) και Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (Αδελφοί Καραμαζώφ) και Λέων Τολστόϊ (Άννα Καρένινα) και ο Μάρκ Τουέην (Τομ Σώγιερ) και Μπερναρ Σώ (Πυγμαλίων) και ο Τέννεσι Γουίλλιαμ (Γυάλινο Θηριοτροφείο) και ο Ερνεστ Χέμινγουαίη (Ο Γέρος και η Θάλασσα).

Αν μπήκαν στο στόχαστρο ο Όμηρος και ο Σαίξπηρ είναι απίθανο να γλιτώσουν και οι παραπάνω…

Μπαίνουμε δηλαδή σε μια περίοδο αντίστροφου “Μακαρθισμού” – δηλαδή “Μακαρθισμού” από την ανάποδη. Όπου θα διώκονται όλα τα έργα που δεν “συνάδουν” με την ακραία Πολιτική Ορθότητα.

Μόνο που όλα αυτά τα προωθούν η τα καλύπτουν οι αντίπαλοί του Τράμπ.

Κι αυτά πράγματι, σηματοδοτούν στροφή σε νέο Μεσαίωνα.

Που ελπίζουμε ότι θα ανακοπεί.

Αλλά γι’ αυτόν τον πραγματικό κίνδυνο δεν ευθύνεται ο Τράμπ ο οποίος, όπως τα “κατάφερε”, αποχωρεί από το προσκήνιο ηττημένος.

Ευθύνονται οι αντίπαλοί του

ΥΓ Μαθήματα Ιστορίας 1. Δουλεία υπήρξε σε όλες τις προνεωτερικές (δηλαδή προ-αστικές) κοινωνίες. Και θύματα της δουλείας υπήρξαν όλες οι φυλές. Ιδιαίτερα επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οι Ελληνικοί πληθυσμοί πουλήθηκαν μαζικά ως δούλοι στα σκλαβοπάζαρα της Αφρικής. Η μόνη κοινωνία που κατάργησε τη δουλεία είναι η σύγχρονη, φιλελεύθερη αστική κοινωνία. Αυτή ακριβώς που πολεμούν και θέλουν να καταστρέψουν σήμερα οι… “αντικαπιταλιστές” της antifa

YΓ. Μαθήματα Ιστορίας 2. Η δουλεία καταργήθηκε στις ΗΠΑ, όπου η χώρα διχάστηκε και πολέμησε επί 4 χρόνια στον πιο αιματηρό εμφύλιο Πόλεμο της ως τότε Ιστορίας. Πρόεδρος των Βορείων που είχαν ως “σημαία” τους το abolition δηλαδή την κατάργηση της δουλείας ήταν ο Αβραάμ Λίνκολν. Επί κεφαλής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Και Πρόεδρος των Νοτίων που πολέμαγαν για να αποσχιστούν και να διατηρήσουν το καθεστώς της δουλείας στην
“Κοινοπολιτεία” τους ήταν ο Τζέφερσον Νταίιβις, πρώην γερουσιαστής και υπουργός των Δημοκρατικών!

Αυτά όλα μπορεί να μην τα γνωρίζουν οι Έλληνες, ή οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι. Οι Αμερικανοί, όμως τα ξέρουν καλά

ΥΓ.3 Το σύνθημα Black Lives Matter είναι ρατσιστικό. Το σωστό θα ήταν All Human Lives Matter. Οι ζωές όλων των ανθρώπων μετράνε! Κι όχι μόνο μιας φυλής.

Ο μεγάλος ηγέτης του Κινήματος για τη Χειραφέτηση και τα Δικαιώματα των μαύρων της Αμερικής Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ συγκλόνισε τους συμπατριώτες του (όλους του συμπατριώτες του) με το “όραμά” του (I have a Dream) να φοιτούν στα ίδια σχολεία και στις ίδιες τάξεις “όλα τα παιδιά του ίδιου Θεού”!

Τότε πάλευε κατά του segregation, κατά του φυλετικού διαχωρισμού στα σχολεία (και όχι μόνο).

Τώρα επιβάλλεται από κάποιους ακραίους το segregation – δηλαδή ο “διαχωρισμός” – από την ανάποδη: Black Lives Matter!

Που υπονοεί (ή μπορεί εύκολα να εκληφθεί)! ONLY BLM…

Αυτό κι αν είναι δηλητηριώδης διχασμός που οδηγεί σε επικίνδυνη κοινωνική πόλωση κι έχει ήδη προκαλέσει κύματα βίας.

Αλλά δεν βλέπω να ανησυχεί κανείς, για όλα αυτά…

ΥΓ.4 Ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ έμεινε στην Ιστορία των ΗΠΑ και του κόσμου Ολόκληρου. Αλλά εκείνο που δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι:

–Πρώτον, υπήρξε κληρικός – ιερωμένος και ιεροκήρυκας της Εκκλησίας των Βαπτιστών στις ΗΠΑ (“αιδεσιμότατο” τον αποκαλούσαν)

–Δεύτερον, η οργάνωση του που ίδρυσε για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Μαύρων ονομάζονταν “Συνδιάσκεψη της Χριστιανικής Ηγεσίας των Πολιτειών του Νότου”. Το μήνυμά του ήταν μήνυμα αγάπης και συναδέλφωσης.

–Τρίτον, το κίνημά του το πολέμησαν όχι μόνο οι λευκοί ρατσιστές, αλλά και οι εξτρεμιστές της “Μαύρης Δύναμης”. Που τον αποκαλούσαν ειρωνικά και άκρως απαξιωτικά Dr Lawd, δηλαδή ο “κ. προσευχόμενος”…

–Τέταρτον, η μεγαλειώδης συγκέντρωση της Ουάσιγκτων όπου εκφώνησε το ιστορικό λόγο του “I had a Dream”, στις 28 Αυγούστου του 1963, ήταν διαφυλετική. Είχε καλέσει όλους όσους ήθελαν τη συναδέλφωση. Και πήγαν και αρκετοί λευκοί. Τότε δεν απέκλειαν κανένα

Σήμερα όσοι κραυγάζουν BLM δεν συνεχίζουν το έργο του. Το αμαυρώνουν. Δεν τιμούν την μνήμη του, την προσβάλλουν.

Και δεν ενώνουν τους Αμερικανούς. Τους διχάζουν!

Κι όλα αυτά γίνονται, όχι από τον “κακό” τον Τράμπ, που πλήρωσε τα σφάλματά του.

Αλλά από τους αντιπάλους του…

Facebook Comments